2019ko azaroan Euskal Herriko 5. Jardunaldi feministak egin ziren Durangon. 3000 emakume eta 350 kolektibo bildu ginen jardunaldietan Euskal Herriko Mugimendu Feminista egituratzeko eta aurrera begira ditugun erronken inguruan hausnartzeko. Durangon eztabaidatu genituenak jaso ditugu liburuan, eta atzo aurkeztu genuen Durangoko San Agustin kulturgunean.
Mugimendu feministako hainbat kide bildu ginen atzo 2019ko azaroko jardunaldi feministetan bizitakoak jasotzen dituen liburuaren aurkezpenean. Emagin elkarteak jaso eta garatu ditugu liburuko edukiak. Monika Mendiberrik, Emagineko kideak, azaldu zituen liburuaren garapen-prozesuaren nondik norakoak. Liburuaren funtsa memoria ariketa bat egitea dela adierazi zuen, baina, horrez gain, interpretazio kritiko bat egitea ere badela argitalpen horren asmoa. Liburuaren garapen-prozesuan jardunaldietan landutako materialaren analisia egin dugu, proposamenak, mahai inguruetako aktak eta herrikako diagnosiak aztertuz. Eta 2.631 feministek parte hartu dute talde-elkarrizketa bidez. Liburuaren atal batzuk subjetiboak direla azaldu du Mendiberrik: “Jardunaldietan parte hartu duten protagonista ororen bizipenak, emozioak eta tentsioak jasotzen ditu. Badaude elementu ez hain erosoak. Soluzionatu gabeko eztabaidak, izendatzeak eta kontzeptuak”.
Aurrera begira ditugun erronken eta lanketen inguruan jardun zuen Cony Carranza herri-hezitzaile feminista eta jardunaldien antolakuntzako lan-taldeko kideak. Liburuan egun haietan Durangon gertatu zena jaso dela eta hor heldutako eztabaidetan bidea egiten jarraitu nahi dutela adierazi zuen, prozesuetan sinesten dutela eta lanketak arduratik egiten jarraitzea dugula erronka.
Liburuaren ale bakoitza elebitan argitaratu da, euskaraz eta gaztelaniaz eta 18 euroren truke izango da salgai Euskal Herriko saltokietan. Datozen egunetan aurkezpen gehiago egingo dira Euskal Herriko hainbat udalerritan: Ondarroan, Arrasaten, Zumaian, Oreretan, Oiartzunen eta Zizurren.
Gaur, 2021eko otsailaren 2an, Nafarroako Artxibo Garaikideak eta Emagin Elkarteak hitzarmena sinatu dugu. Emaginen 2005. urtetik jardun dugu Euskal Herriko Mugimendu Feministaren dokumentazioa biltzen, eta horretan oinarritua egin genuen Gure Genealogia Feministak liburua, Sukaldetik plazara dokumentala edota Gorputz_Grafiak erakusketak. Dokumentazio guztia ahal genuen mimo eta maitasun guztiarekin bildu dugu orain arte gure bulegoan, baina kontserbazio zein iraunpen mugak zituenez, doantza egitea erabaki dugu. Nafarroako Artxibo garaikideak gure fondo guztia antolatu, katalogatu eta gehiena digitalizatu du, eta hemendik aurrera bertan izango da guztion eskura. Euskal Herriko Mugimendu Feministaren lan zein borroka zabaldu eta ikerketa lana sustatzeko konpromisoa berretsi dugu biok.
Gure praktika eta diskurtso feministek ibilbide luzea egin dute. Horretan, gailendu dira begirada batzuk, borroka ildo zein molde batzuk. Horregatik guztiagatik iritsi gara honaino. Jakitun gara, errealitatea aztertzeko moduek eta gure jardunbideek albokalteak eragin dituztela eta, horrexegatik, berrikuspen kritiko bat behar dutela sentitzen dugu. Gure begirada findu nahi dugu, burujabetza feministaranzko prozesua muturreraino eramateko.
Horretarako, batetik, teoria dekolonialetara gerturatzeko ariketa egin dugu, eta askotariko iturrietatik edaten saiatu gara, feminismoa eta dekolonialitatea uztartzen dituzten horietatik, batik bat. Bestetik, Euskal Herrian arrazismo instituzionala nola gauzatzen den ezagutzeko ariketa kolektiboa egin dugu; hots, atzerritartasun legearen bidegabekeria, atzerritarren atxikitze zentroen indarkeria, etxeko langileen araudiak ezartzen duen diskriminazioa, Europak ezarri nahi dituen murru simboliko zein fisikoak ezagutu ditugu, besteak beste. Gainera, Euskal Herrian azken hamarkadetan aurrera eraman den borroka antirazistaren berri jaso dugu.
Etxeko lan asko genituela jakitun ginelako antolatu genuen mintegia. Sentsatzioa dugu etxeko lanak biderkatu zaizkigula, eta ardura horri heltzen jarraitu nahi diogu. Mila esker gerturatu zareten guztioi!
Azken egunetako neurri eta debekuen harira Emagin Elkartean mezu hau zabaltzeko premia sentitu dugu. Gauza asko esan daitezke garaiotan; hala ere, guk gure jarduera aitortzeko eta aldarrikatzeko beharra izan dugu. Elkarte zein mugimenduok asko dugu esateko eta ekarpen handiak egiteko! Segi dezagun lanean!
—
Ante las nuevas medidas y prohibiciones de los ultimos dias, desde Emagin Elkartea hemos visto la necesidad de difundir un pequeño mensaje. Se podrian decir muchas cosas de los ultimos meses, pero nosotras hemos sentido la necesidad de reconocer el trabajo que hacemos y reivindicarlo como esencial. Las asociaciones y movimientos sociales tenemos mucho que decir y que aportar! Sigamos!.
.
.
2020ko martxoan, Covid-19aren harira sortutako krisia abiatu zenetik, ez dira garai errazak izan inorentzat. Askotariko bizipenek zeharkatu gaituzte guztiok, eta bakoitzak ahal genuen gisa egin diegu aurre. Osasun larrialdiarekiko beldurra nagusitu da jendartean, eta pixkanaka larrialdi sozial eta ekonomikoan murgiltzen ari gara: geroz eta bizitza sozial mugatuago dugu, ezin ditugu ezinbestekoak zaizkigun pertsonen arteko harremanak izan, ezin dugu afektua jaso eta, gainera, gure herriko kaleek geroz eta bizitza gutxiago dute, kasu askotan ezer ez. Gure arteko arrakala ekonomikoak areagotzen ari dira, eta horren aurrean debeku gehiago besterik ez datoz. Debekua, debekua eta debekua. Bizitza salbatzearen izenean, bizitza bere tenka larrian jartzen ari dira.
Kezkaz eta arduraz begiratzen diogu egoerari Emagin Elkartekook. Kezkaz begiratzen diegu debekatuta ez dauden jarduerei, ematen baitu inor ez dela kutsatzen erosketak egiten, lantegira joaten edota superfizie handietan. Erosi, lan egin, erosi eta etxera. Horixe da proposatzen diguten bizitza. Osasun sistema kolapsatuko denaren izuarekin interpelatzen gaituzte etengabe esanez ezin dugula bizipoza ematen digun ezer egin. Hamaika herritar asistentzia sanitario egokirik gabe uzten dituztenean, ez baitute coronavirusik.
Kezkaz herritarron pasibotasuna, indibidualizaziorako joera, obedientzia eta isolamendua izugarria izaten ari delako. Ezohiko neurriak direla esango duzue askok, baina nora bueltatuko gara “hau pasa eta gero”? Zeren zain gaude? Zer nolako jendartea ari gara sortzen?
Arduraz mugimendu sozialok herritarrei ikuspegi kritikoa izateko baliabideak ematen saiatu behar dugulako. Gure lana egiten jarraitu behar dugulako, eta, askotan gure buruak zentsuratzen ari garelako, segurtasunaren eta arduraren izenean. Gure benetako ardura da baliabideak eskaintzea, egoera ziur gabe honek eskaintzen ez dituen heldulekuak sortzea, indarkeria matxistari aurre egiteko irizpideak ematea, zaintza lanak aitortu zein banatzeko oinarriak jartzea, gure arteko bereizkeriak desegiteko lanean jarraitzea.
Gure lana oinarrizko behar bat da, parte hartze sozial eta politikoa ezinbestekoa da, eskubide bat da. Ezin dugu “dena pasa arte” zain egon. “Dena” orain gertatzen ari delako, gaurdanik ari garelako gure oraina bizitzen eta etorkizuneko oinarriak jartzen.
Emagin elkartean hartzen diren neurriak beteko ditugu, baina gure lana alde batera utzi gabe. Horregatik, gure jarduera guztiarekin aurrera jarraituko dugu, egiten duguna inoiz baino premiazkoagoa dela uste dugulako. Segurtasun neurri guztiak betetzen dituzten jarduerak antolatzen jarraituko dugu, saretzen jarraitzeko eta komunitateak harilkatzeko.
